Rüzgarı estireceğiz;
Soluğumuz tükenene kadar
Umutlar çıkaracağız;
Umutsuzluklardan.
Hiç olmadık yere demirledik,
Hiç olmadık zamanda sürüklendik akıntı yüzüne.
Bakmayı bilemedik belki de,
Belki de özgürlüğü seçmek istedi;
Gönül her seferde.
İstedi ama ! izin çıkmadı fırtınalı gecelerde.
Kayıtsız kaygılar da yok değil,
Çekilen nefes, tutulan nefislerde.
Ölümün gölgesinde gizlenmek, Ölmekten beter değilmidir, kemirir içten içe.
Kurtuluş gözlenir.
Kurtuluş özlenir.
Sevgileri dolu dizgin bıraktığımız;
Dünler beklediğim.
Beyhude sevişmeler;
Hatıralarda kalan bir çırpıda geçiştirdiğin.
süzülüp gideceksin buralardan,
Ya da vaktinden önce döneceksin sevgine…
zamanı diye bir kavram kurtarırmı bu günü?
Yoksa,
Zamanından önce başlamak mı?
Zamanından önce ayrılmak mı?
Sürgün olan…
Oysa sayfalar dolusu mektuplar var yazılan.
Ankara’da mavilikleri ağırlar oldum,
Baharları giydirdim şölen niyetine.
Bir dirhem oldu sevgim,
Bir çekirdeğe sığdıramadım nedense.
Az kaldı!..
süzülüp gidecem buralardan,
Ya da vaktinden önce dönecem sevgime.
Nisan 2000