Hayatın eskimiş bir kısmında bir Nisan sabahı,yorgun artık bedenim.Kaybetmek bulutları bulmuşken bir seferde. Ne ilkne de son bu sevda ağacından kayıp düşen,etrafa saçılan , dağıldıkça kaybolan sevgiler. Yalınayak tek başına, caddeler deyalnızlığın şarkısını söyler. Rüzgar kapkara olmuş, yanmayan lambaya eser.Kaçacak yer arayan kimse yok,kaçan kaçmış gün perdelerini kapatırken. Ben yürüdüm.Yağmur…